Steeds meer vrouwen in accountancy: 4 vragen aan onze SBB’ers

Accountancy was decennialang vooral een mannenwereld. Daar is vandaag nog weinig van te merken. Ook bij SBB zijn 363 van de 587 medewerkers vrouwen. Naar aanleiding van Vrouwendag stellen we 4 vragen aan 3 vrouwelijke collega’s. 

1.    Wat betekent Vrouwendag voor jou? 

Gwen: “Op bepaalde plaatsen bestaat er nog altijd een glazen plafond. Ik juich dan ook toe dat we daar op Vrouwendag onder andere bij stil staan. Niet alleen om barrières aan te kaarten, maar ook om vrouwen het zelfvertrouwen te geven om hun ambitie te durven tonen (in welke vorm dan ook) en hun stem te laten horen.”
Lesley: “Ik vind het belangrijk dat er aandacht aan wordt besteed. Veel vrouwen hebben doorheen de geschiedenis gestreden om gehoord te worden. Dat merk ik zelf ook: heel sporadisch geeft een klant de voorkeur aan een mannelijke adviseur. Dat vooroordeel verdwijnt zodra ze merken dat je een ervaren expert bent. Toch kan ik me inbeelden dat het voor jonge vrouwen nog altijd niet makkelijk is om serieus genomen te worden.”
Mia: “Vrouwendag draait voor mij rond gendergelijkwaardigheid. Er is al ontzettend veel vooruitgang geboekt, maar we moeten er blijven voor ijveren om elke vorm van discriminatie aan banden te leggen.”

2.    Accountancy gaat een ‘vervrouwelijking’ door. Hoe ervaar je dat vandaag? 

Mia: “Vrouwen hebben decennia geleden hun plaats geclaimd buiten de typische ‘vrouwelijke’ sectoren zoals zorg en onderwijs. Accountancy is al lang geen mannenclub meer. Dat merk je ook bij ons: 6 op 10 SBB’ers zijn vrouw.”
Lesley: “Ik zie de evolutie dagelijks: in de directie zitten steeds meer vrouwen. En in mijn team zijn de vrouwen stevig in de meerderheid. Dat vind ik wel fijn.”
Gwen: “Hier word je beoordeeld op skills en competenties. Daar zit geslacht – net als leeftijd, geaardheid of levensovertuiging – voor niets tussen. Zo hoort het ook: ik ben geen fan van quota.”

3.    Wat zou er voor jou nog mogen veranderen voor vrouwen in de professionele context?

Gwen: “In sommige sectoren bestaan er nog vooroordelen. Dat bepaalde groepen mensen, waaronder vrouwen, niet over de nodige kwaliteiten beschikken. Die (vaak onbewuste) vooroordelen moeten de wereld uit.”
Lesley: “De klassieke rollenpatronen blijven hier en daar nog stevig overeind. Deeltijds werken, bijvoorbeeld, mag nog toegankelijker worden voor mannen. Want als er iemand (deels) thuisblijft voor de kinderen, is dat vandaag nog vaak de vrouw.”
Mia: “Vrouwen mogen hun talenten en dromen gerust nog meer uitspreken. Op de werkvloer én in hun privéleven. Misschien bleef je een periode met plezier thuis voor de kinderen, maar heb je vandaag andere ambities. Je eigen pad bepalen en dat ook volgen, iedereen moet die kans krijgen.”

4.    Zijn er rolmodellen die jou als vrouw inspireren? 

Lesley: “Ik ken enkele vrouwelijke zaakvoerders die kunnen wedijveren met CEO’s van miljoenenbedrijven. Ze moeten opboksen tegen vooroordelen, maar geven geen krimp.”
Gwen: “Ik sluit me aan bij hetgeen Lesley zegt. Ook ik heb veel ontzag voor vrouwen die de lead nemen, bijvoorbeeld in een familiebedrijf waar decennialang een man aan het roer stond. Maar evenzeer kijk ik op naar elke vrouw die een gezonde balans vindt tussen werk en privé – want dat is niet altijd evident.”
Mia: “Als ik hiervoor kijk naar bekende namen, dan denk ik bijvoorbeeld aan Pippi Langkous. Ze inspireert om stevig te staan en vrij te bewegen. Ze staat voor wat ze doet en doet waar ze voor staat. Maar de echte rolmodellen die een inspiratiebron zijn geweest, zijn mensen uit mijn dichte omgeving die geloven in je talenten en competenties. Dat begint bij je opvoeding door je ouders, later je partner. Maar ook hoe vrouwelijke ondernemers gaan voor hun droom moeten we blijven onder de aandacht brengen."